Οι κάτοικοι της Κορυτσάς εξαφάνισαν «εν μια νυκτί» όλες της αλβανικές σημαίες απ’ την πόλη τους!

Ως σκάνδαλο παρουσιάζει μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Αλβανίας την αντίδραση των κατοίκων της Κορυτσάς στην συνεχιζόμενη εθνικιστική ρητορική που εφαρμόζουν ακραίοι πολιτικοί κύκλοι της χώρας.

Το περιστατικό σημειώθηκε βραδινές ώρες της Κυριακής όταν άγνωστοι έκλεψαν και κατέστρεψαν όλες τις αλβανικές σημαίες που είχαν τοποθετηθεί στους κεντρικούς δρόμους της πόλης της Κορυτσάς, προς τιμήν της 100ης επετείου της Ανεξαρτησίας της Αλβανίας.

Σύμφωνα με την αλβανική εφημερίδα το συμβάν συγκλονίζει και προσβάλει τους κατοίκους της Κορυτσάς όπου μια χούφτα ανθρώπων προσπαθούν να χτυπήσουν την πόλη στο πιο ευαίσθητο σημείο της, τον πατριωτισμό!

«Αυτό που συνέβη στην πόλη της Κορυτσάς παραμένει ένα σκοτεινό γεγονός, διότι ακόμη και μετά από αυτή την επαίσχυντη πράξη, κανένας από τους τοπικούς φορείς δεν μπήκε στον κόπο να τιμωρήσει τουλάχιστον την πράξη. Το ίδιο συνέβη και με όλα τα πολιτικά κόμματα. Ενώ ο δήμος Κορυτσάς  σύμφωνα με έγκυρες πηγές επιβεβαίωσε ότι οι σημαίες που έχουν καταστραφεί, κλαπεί, ή αφαιρεθεί  από τα μέρη όπου βρίσκονταν, θα αντικατασταθούν από άλλες. Ωστόσο, ακόμα δεν έχει γίνει γνωστό εάν οι κρατικές υπηρεσίες ανέφεραν το συμβάν στην αστυνομία ή την εισαγγελία ούτως ώστε να βρεθούν οι δράστες» γράφει η αλβανική εφημερίδα Shekulli.

Η εφημερίδα κατηγορεί την κυβέρνηση για την πολιτική που ακολουθεί η οποία σύμφωνα με τον αρθρογράφο ενθαρρύνει το φιλελληνικό στοιχείο. «Για τους κατοίκους της πόλης της Κορυτσάς, αυτές οι επαίσχυντες πράξεις έχουν τις ρίζες τους στην πολιτική της κυβέρνησης που επέτρεψε και στην περιοχή της Κορυτσάς να καταστραφούν τα νεκροταφεία, να βγάλουν τα οστά από τους τάφους (όπως συνέβη με τους τάφους της Μπομποστίτσας), να χτιστούν μοναστήρια (όπως στο χωριό Τσιφλίκι) προκειμένου να τοποθετηθούν εκεί τα λείψανα των Ελλήνων στρατιωτών, αλλά όμως μέχρι σήμερα μόνο οστά Ελλήνων στρατιωτών δεν έχουν βρεθεί» συνεχίζει το δημοσίευμα.

«Σύμφωνα με τους κατοίκους, αν και στην Κορυτσά δεν υπήρχαν Έλληνες, η κυβερνητική πολιτική κατέστησε δυνατό να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αλλάξουν την εθνικότητα, να ενθαρρύνει  το φιλελληνικό στοιχείο και να δημιουργήσει τεχνητά μια τέτοια μειονότητα. Πλέον είναι σαφές, που την  οδήγησε τη χώρα και στην περίπτωση αυτή την πόλη της Κορυτσάς η πολιτική αυτή» γράφει η εφημερίδα Shekulli τονίζοντας πως η Ελληνική Μειονότητα της περιοχής δημιουργήθηκε με τεχνητό τρόπο από την αλβανική κυβέρνηση – τι άλλο θα ακούσουμε! 

national-pride.org

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ .

ΒΑΖΕΛΕΣ ΕXOTIC!!!

Ο Βάζελος αυτή την περίοδο  ...κάνει επιστράτευση  οπαδών ( κλικ στην φωτογραφία για μεγένθυση )

Άντε όλοι μαζί
 συλογκο μεγκαλο ντεν υπαρκει αλλο...

ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΔΑΣΚΑΛΟ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Ο Έλληνας Δάσκαλος Πολεμικών Τεχνών Κώστας Καρυπίδης και πάλι σε δοκιμασία για να «σπάσει τα ανθρώπινα όρια».

Ο Πανελλήνιος Οδηγός Πολεμικών Τεχνών (http://www.polemikes-tehnes.gr/) διοργανώνει την ερχόμενη Κυριακή 25Νοε 2012 στο κλειστό γυμναστήριο ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ-ΚΡΗΤΗΣ το ετήσιο φεστιβάλ πολεμικών τεχνών το οποίο τείνει να γίνει θεσμός πλέον με τη συμμετοχή πολλών ομάδων από το χώρο των πολεμικών τεχνών.

Τη φετινή διοργάνωση στηρίζουν τοπικές αρχές της ΚΡΗΤΗΣ (όπως ο ΔΗΜΟΣ Ηρακλείου, κα) αλλά και αριθμός χορηγών-επιχειρήσεων προκειμένου να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία όπως και οι προηγούμενες.

Η φετινή όμως διοργάνωση παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κεντρικός καλεσμένος της βραδιάς θα είναι ο Δάσκαλος πολεμικών τεχνών κ. Κώστας Καρυπίδης μαζί με την Ομάδα Επιδείξεων του Συνδέσμου (όλοι τους ταλαντούχα παιδιά) για να δείξουν τις ικανότητες τους λαμβάνοντας μέρος στο φεστιβάλ μαζί με τις άλλες αποστολές πολεμικών τεχνών/μαχητικών αθλημάτων.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Σε συντονισμό με τους Διοργανωτές ο κ. Καρυπίδης θα επιχειρήσει ενώπιον του κοινού και της τηλεόρασης να καταρρίψει ένα νέο Παγκόσμιο Ρεκόρ ΓΚΙΝΕΣ από το χώρο των πολεμικών τεχνών το οποίο θα είναι το 5ο κατά σειρά.

Το νέο ρεκόρ έχει τον τίτλο «τα γρηγορότερα 10 τραβήγματα σπαθιού & κοψίματα στόχων» και είναι ένα εντελώς νέο ρεκόρ το οποίο θέσπισε ο Παγκόσμιος Οργανισμός ΓΚΙΝΕΣ κατόπιν εισηγήσεως του Κώστα Καρυπίδη.

Πρόκειται για μία πάρα πολύ δύσκολη προσπάθεια καθότι η πειθαρχία στις κινήσεις του σπαθιού, η απόλυτη συγκέντρωση, η αρμονία, η δύναμη και η ταχύτητα θα καθορίσουν την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος. Το παραμικρό λάθος ίσως αποβεί μοιραίο.

Σε περίπτωση επιτυχίας ο Έλληνας Δάσκαλος μαζί με γνωστό Ιάπωνα σπαθιστή θα είναι οι μοναδικοί στο Κόσμο με τόσα Παγκόσμια Ρεκόρ ΓΚΙΝΕΣ από το χώρο των πολεμικών τεχνών.

Ο Έλληνας Δάσκαλος μας έχει κάνει ήδη υπερήφανους στο παρελθόν έχοντας καταρρίψει 4 φορές Παγκόσμια Ρεκόρ ΓΚΙΝΕΣ μαζί με την Ομάδα του και του ευχόμαστε και πάλι καλή επιτυχία στη νέα προσπάθεια.

Επειδή πατρίδα μας είναι η Ιστορία μας...

Το Ολοκαύτωμα της Βιάννουτου Γ. Δ. Χρηστάκη

Θα την κάψω την Βιάννο, γιατί υπάρχει εκεί οργανωμένη αντίσταση και
υποθάλπουν αντάρτες και Άγγλους και γιατί είναι φωλιά ανταρτών τα βουνά της.
Αυτή ήταν η απειλή του Χάρτμαν, του Δ/τή της αστυνομίας στο Νομό Ηρακλείου,
σε Βιαννίτες που είχαν συλληφθεί απ' αφορμή το σαμποτάζ που είχε γίνει τον
Ιούλιο του 1943 στο αεροδρόμιο του Καστελλίου της Πεδιάδος.
Στην επαρχία Βιάννου στο νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού Ηρακλείου,
δημιουργήθηκε ισχυρή αντιστασιακή οργάνωση, με καθολική συμμετοχή του
πληθυσμού, από τις πρώτες ημέρες της ναζιστικής κατοχής, τον Ιούνιο του
1941.
Η δυναμική παρουσία ομάδας ανταρτών στα βουνά της Βιάννου από τον Γενάρη του
1943, υποχρέωσε τους Γερμανούς να διατηρούν στην Κρήτη ισχυρές στρατιωτικές
δυνάμεις αποδυναμώνοντας άλλα μέτωπα.
Στις 8-9 Σεπτέμβρη 1943 οι αντάρτες εξουδετέρωσαν Γερμανικό φυλάκιο που είχε
εγκατασταθεί στο πλησιέστερο προς το λημέρι των ανταρτών χωριό, την Κάτω
Σύμη. Στις 12 Σεπτεμβρίου, σε μάχη γερμανικής στρατιωτικής μονάδας με
κλιμάκιο των ανταρτών στην είσοδο του χωριού Κάτω Σύμη, οι Γερμανοί
υπέστησαν μεγάλες απώλειες σε νεκρούς, τραυματίες και 12 αιχμαλώτους.

Ο Γερμανός στρατηγός, Δ/της Φρουρίου Κρήτης, Μύλλερ, σε διαταγή του προς τις
στρατιωτικές δυνάμεις που εστάλησαν στη Βιάννο αναφέρει:' Καταστρέψετε την
επαρχία Βιάννου, εκτελέσετε πάραυτα, χωρίς διαδικασία, τους άρρενες που
είναι πάνω από 16 ετών και όλους όσους συλλαμβάνονται στην ύπαιθρο
ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Ακολούθησαν αντίποινα προς τον άμαχο
πληθυσμό. Στις ομαδικές εκτελέσεις, που έγιναν από τις 14 έως τις 16
Σεπτέμβρη, 401 κάτοικοι της περιοχής έχασαν τη ζωή τους και 980 κατοικίες σε
10 χωριά καταστράφηκαν. Σε δεκάδες ανέρχονται οι τόποι, όπου έγιναν οι
ομαδικές εκτελέσεις στα χωριά και στις αγροτικές περιφέρειες της Επαρχίας
Βιάννου και στα γειτονικά της Επαρχίας Ιεράπετρας.
Στη φοβερή ώρα της δοκιμασίας, οδηγούμενοι στην εκτέλεση οι πατριώτες,
έδειξαν το μεγαλείο της ψυχής των και τη δύναμη τους. Κανείς δεν λύγισε,
κανείς δεν έκλαψε, κανείς δεν παρακάλεσε. Όλοι τους δέχτηκαν τις θεριστικές
βολές με το θάρρος και την υπερηφάνεια που χαρακτηρίζει την Κρητική ψυχή.
Όλοι τους απλά και ήρεμα, όπως ταιριάζει στους αληθινούς γενναίους, δέχτηκαν
κατάστηθα τα δολοφονικά βόλια, ζητωκραυγάζοντας για την πατρίδα και την
ελευθερία. Απ' όσους επέζησαν, τους μόνους μάρτυρες των τραγικών εκείνων
στιγμών, κανείς δεν ανέφερε περίπτωση λιποψυχίας. Αντίθετα, ανέφεραν
περιπτώσεις αρκετών που αντέδρασαν κι έπεσαν νεκροί ύστερα από πάλη με τους
δολοφόνους τους.

Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του Βασίλη Πνευματικάκη στον Βαχό, του
Αποστόλη Βαρδάκη στον Άγιο Βασίλειο, στην επίθεση που έκαμαν στους
δολοφόνους τους. Χαρακτηριστικά τα ενθαρρυντικά λόγια και οι ζητωκραυγές για
την πατρίδα του Ηρακλή Πνευματικάκη στο Βαχό, του Νίκου Τσαγκαράκη, Μανώλη
Μπαριτάκη και Νίκου Μαθιουδάκη στ' Αμιρά, του Στάθη Μάστορα στον Άγιο
Βασίλειο που έψαλε τον Εθνικό Ύμνο, τα λόγια «θάρρος μπαμπά, για την πατρίδα
πεθαίνουμε» της 17χρονης μαθήτριας Μαρίας Χ. Παπαδημητροπούλου προς τον
πατέρα της, που τον έβλεπε δακρυσμένο γιατί σκεφτόταν το χαμό της κόρης του.

Μια όμως μαρτυρία, που βρήκε και καταχώρησε ο ιστορικός της εποχής εκείνης
Γιάννης Μουρέλλος στο έργο του «Ιστορία της Κρήτης» μας λέει πολλά.
Γράφει:«Όπως με διαβεβαίωσαν αυτήκοοι μάρτυρες, ένας Γερμανός έφεδρος
αξιωματικός, ενώ διατελούσε σε ευθυμία από κρασί που έπινε μαζί τους, άρχισε
να λέει:Έχω παρακολουθήσει πολλές εκτελέσεις σε άλλες χώρες που έχομε
κατακτήσει. Μα αυτό που συνάντησα στα χωριά της Βιάννου δεν το (δα πουθενά.
Άντρες και γυναίκες αντίκριζαν τον θάνατο ψύχραιμα και στήναν το κορμί τους
περήφανα μπροστά στις κάνες των τουφεκιών. Μήτ' ένας τους δεν έκλαψε, μήτ'
ένας τους δεν ζήτησε οίκτο ή χάρη. Μα τη ζωηρότερη εντύπωση μου έκανε ένας
ογδοντάρης σ' ένα χωριό της Βιάννου. Βρισκότανε στη μέση, στη γραμμή των
ανδρών που θα εκτελούσαμε. Ζήτησε να πει κάτι στον αξιωματικό. Πλησίασα μ'
ένα διερμηνέα. Αυτός βγήκε από τη γραμμή και βγάζοντας το δακτυλίδι του μου
το πρόσφερε λέγοντας: «Πάρε τούτο το δακτυλίδι. Σου το χαρίζω, για να
θυμάσαι σ' όλη σου τη ζωή πως σκότωσες έναν αθώο γέρο 80 χρονών» Έπειτα ο
γέρος γύρισε ατάραχος στη γραμμή του προσπαθώντας να σηκώσει το γέρικο κορμί
του, όσο του επέτρεπαν τα χρόνια του. Σάστισα και πέρασαν μερικά
δευτερόλεπτα, όσο να βρω την ψυχραιμία να θυμηθώ την εντολή που είχα λάβει.
Και όμως τη στιγμή που έλεγα «πυρ» έτρεμα σύγκορμος. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την
τραγική εκείνη στιγμή».

Το ομολογεί και άλλος Γερμανός για τους Κρητικούς. Ο στρατηγός Αντρέ,
Διοικητής Φρουρίου Κρήτης, ο οποίος αιματοκύλισε την Κρήτη με τις
εκατοντάδες των εκτελέσεων που διέταξε σε πολλά χωριά της Κρήτης, είπε στο
Σουηδό αντιπρόσωπο του Δ.Ε.Σ. όταν τον επισκέφτηκε: «Οι Κρητικοί, όταν
βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έχουν πάνω τους κάτι το
μυθώδες. Είναι τόσο περήφανοι την τραγική εκείνη ώρα του θανάτου, που είναι
αδύνατο να μην τους θαυμάσεις».
Και είναι πολλά τα περιστατικά που δείχνουν την αντρειοσύνη, την παλικαριά,
και τον πραγματικό ηρωισμό των ηρώων της 14ης Σεπτέμβρη μπροστά στο θάνατο.

Είναι όμως πολλές, από την άλλη μεριά, οι βάρβαρες και απάνθρωπες εκδηλώσεις
των γερμανών εκείνες τις ημέρες:
Ο φόνος με ξιφολόγχη των αδελφών Βαρδάκη στον Άγιο Βασίλειο, ο βασανισμός
κατά την εκτέλεση των παιδιών του Βερβελάκη,

το ξεκοίλιασμα της εγκύου Αικατερίνης Παπαδημητροπούλου στη Λυγιά,
ο φόνος της Συγγελάκη με το μικρό στην αγκαλιά της στο Λουτράκι,
ο φόνος των αδελφών Παπαδάκη στην Πάνω Σύμη με την ανάπηρη μάνα στα χέρια
τους,
η εκτέλεση του αναπήρου Γεωργίου Κοντάκη με ξιφολόγχη στο Κεφαλοβρύσι,
η εκτέλεση του εξαετούς αγοριού (Συμβουλάκη) στην αγκαλιά του πατέρα του στη
Λυγιά
και πολλά άλλα που δεν έγιναν γνωστά.

Στις 17 του Σεπτέμβρη οι ομαδικές εκτελέσεις σταμάτησαν.

Η γριά Συγγελάκαινα στ' Αμιρά θρήνησε τον άντρα της και τέσσερις γιους της.
Η οικογένεια Βερυκοκάκη θρήνησε 17 μέλη της
Η οικογένεια Ραπτάκη 12 συγγενείς εξ αίματος και 10 γαμβρούς
Η οικογένεια Ηλιάκη 10 αδερφούς και εξαδέλφους Τρεις αδελφούς Βασιλάκη
Η Μαρία Γ. Χαλκιαδάκη έχασε τον άνδρα της, τον πεθερό της, τον κουνιάδο της,
δύο πρώτους θείους της και έξη πρώτα ξαδέλφια.

Ο Ματθαίος Χρηστάκης ή Σύλλας στήθηκε στη γραμμή μαζί με δύο γιους του και
τέσσερις γαμβρούς του.
Η Χατζάκαινα στον Άγιο Βασίλειο έχασε τον άντρα της, το γιο της και τον
γαμβρό της.
Σκοτωμένη στα χωράφια του Λουτρακίου η Ζαχαρένια Ρηνάκη με το 6 μηνών μωρό
στην αγκαλιά της κρεμασμένο στο βυζί της και δίπλα η μάνα της και η πεθερά
της σκοτωμένες και αυτές.
Πέντε νεκρούς θρήνησε και η οικογένεια Δημητριανάκη από τα Γδόχια.
Δεκάδες τα σπίτια με δύο νεκρούς.

Δεκάδες οι οικογένειες που θρήνησαν δέκα, δεκαπέντε και είκοσι νεκρούς,
συζύγους, γονείς αδέλφια και ξαδέλφια. Σε 401 ανήλθαν οι νεκροί στα χωριά
της Βιάννου και της Ιεράπετρας στις τρεις αποφράδες ημέρες του 1943, για να
φτάσουν τους 461 μαζί μ' αυτούς που σκοτώθηκαν σ' όλο το διάστημα της
κατοχής. 8 μηνών ήταν το πιο μικρό, αγέννητο, στην κοιλιά της μάνας του, 96
χρονών ήταν ο πιο μεγάλος (Εμμ. Δασκαλάκης από τ'Αμιρά)

127 ήταν πάνω από 60 χρονών. Από αυτούς:
οι 60 ήταν από 60 έως 69 ετών
οι 47 ήταν από 70 έως 79 ετών
οι 16 ήταν από 80 έως 89 ετών
οι 3 ήταν 90, 93 και 96 ετών
20 ήταν γυναίκες.

Αγρότες ήταν οι πιο πολλοί, αλλά και κτηνοτρόφοι, επαγγελματίες και έφεδροι
αξιωματικοί. Ανάμεσα τους 2 κληρικοί, 5 δάσκαλοι, 1 καθηγητής 1 δικηγόρος
και 1 υπάλληλος των Τ.Τ.Τ.
Το Ολοκαύτωμα της Βιάννου, οι θηριωδίες των Ναζί, παραμένουν άγνωστα
γεγονότα στο ευρύτερο κοινό, στην Ελλάδα και διεθνώς. Λιγοστοί είναι και
στην Γερμανία ενήμεροι, κι αυτοί περιορίζονται στους λίγους τουρίστες που τα
τελευταία χρόνια επισκέπτονται το Ηρώο καταγράφοντας τα συναισθήματα τους
στο εκεί τηρούμενο βιβλίο.
Στράτος

Τρεξιμο...

ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΕΣ Ήθελαν να έρθουν στην Ελλάδα για σεμινάρια εκρηκτικών ή για βομβιστικές επιχειρήσεις ;

Τούρκοι αριστεριστές συνελήφθησαν χτές στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης την ώρα που ετοιμάζονταν να ταξιδέψουν στην Ελλάδα λίγο πριν από την επέτειο της 17 Νοέμβρη για να εκπαιδευτούν από ομοιδεάτες τους στην κατασκευή εκρηκτικών (;) σύμφωνα με τις τουρκικές αρχές.

Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα Planet-greece, οι δύο Τούρκοι αριστεριστές συνελήφθησαν από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (ΜΙΤ) λίγο λεπτά αφότου είχαν κάνει check in.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα οι ελληνικές Αρχές έχουν ενημερωθεί για την υπόθεση και αυτό που διαρρέεται από τους Τούρκους είναι ότι οι δύο αριστεριστές φέρονται να ταξίδευαν προς την χώρα μας προκειμένου να εκπαιδευθούν στην κατασκευή και τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών

Πάντως η χρονική στιγμή που συνέβη το περιστατικό βάζει τις ελληνικές αρχές σε υποψίες διότι οι δύο αριστεριστές ταξίδευαν προς την Ελλάδα μόλις τρείς μέρες πριν από τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου, ενώ είναι γνωστές οι διασυνδέσεις Ελλήνων ακροαριστερών και αναρχικών ομοϊδεάτες τους από άλλες χώρες.

Παρά τις διαρροές των Τούρκων κανένας δεν θα μπορούσε να αποκλείσει το ενδεχόμενο οι Τούρκοι να έρχονταν στην Ελλάδα όχι για να εκπαιδευτούν όπως ισχυρίζεται η ΜΙΤ αλλά για να συμμετάσχουν σε βομβιστικές επιθέσεις.

Υπό τις παρούσες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες στην Ελλάδα ένα θεαματικό βομβιστικό χτύπημα από αναρχικούς θα δημιουργούσε αίσθηση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.  Στο παρελθόν κατά την διάρκεια μεγάλων διαδηλώσεων οι οποίες είχαν ανακοινωθεί αρκετό χρονικό διάστημα νωρίτερα είχαν συλληφθεί από την ΕΛΑΣ δεκάδες αλλοδαποί αναρχικοί και ακροαριστεροί οι οποίοι συμμετείχαν στις διαδηλώσεις αυτές.

Από την άλλη πλευρά είναι γνωστή η στρατιωτικοποίηση και ο εξοπλισμός των αναρχικών και ακροαριστερών ομάδων στην Ελλάδα.  Πριν από μερικά χρόνια είχε διαρρεύσει η πληροφορία ότι Έλληνες ακροαριστεροί είχαν μεταβεί στο Λίβανο και είχαν εκπαιδευτεί στην κατασκευή και χρήση εκρηκτικών.

Όπως είχε δημοσιευτεί από τα ελληνικά ΜΜΕ πριν από δύο χρόνια σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουν στη διάθεσή τους οι ελληνικές αρχές ασφαλείας, οι υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά και η κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών, περίπου 25-30 Έλληνες πολίτες, διατηρώντας στενές σχέσεις με οργανώσεις του αντιεξουσιαστικού χώρου, επισκέφτηκαν την περίοδο εκείνη (τέλη 2009 αρχές 2010) χώρες της Μέσης Ανατολής, όπου το δίκτυο ορισμένων ισλαμικών οργανώσεων δεν θεωρείται ελεγχόμενο.

Οι νεαροί, που εκτιμάται ότι κινούνται από τον χώρο των αριστερίστικων οργανώσεων μέχρι τις παρυφές των  αντιεξουσιαστών έχουν λάβει εκπαίδευση στη χρήση όπλων, καθώς και στις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι ισλαμικές ομάδες.

Σε συνεργασία με μαχητές οργανώσεων όπως η «Χεζμπολάχ», οι οποίοι λειτουργούν ως εκπαιδευτές, οι Έλληνες αντιεξουσιαστές φέρονται να έχουν διδαχτεί τη χρήση φορητών όπλων όπως τα ΑΚ-47 Καλάσνικοφ, αλλά και RPG. Για το θέμα είχαν ενημερωθεί οι Ισραηλινές και αμερικανικές αρχές

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Bad Blue Boys

Oί Bad Blue Boys είναι οι εθνικιστές οπαδοί της Δυναμό Ζάγκρεμπ, και είναι κάτι περισσότερο από οργανωμένοι... Το 1990 πολέμισαν για την Κροατία μετά τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.
Έξω από το γήπεδο, της Δυναμό  υπάρχει πλακέτα που γράφει: «Για όλους τους οπαδούς της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, για τους οποίους ξεκίνησε ο πόλεμος στις 13/5/1990 και οι οποίοι έδωσαν την ζωή τους, στον βωμό της ανεξαρτησίας της Κροατίας.»

Σπαθόβεργα

Η σπαθόβεργα είναι ότι ένα ραβδί σε σχήμα σπαθιού. Είναι φτιαγμένη  συνήθως από χοντρό και σκληρό ξύλο και δεν έχει σταθερό μέγεθος. Έχει λαβή με εγκοπές  ώστε να εφαρμόζει απόλυτα στο χέρι του χρήστη. Η πλευρά που βρίσκεται η κόψη είναι αρκετά αιχμηρή παρότι είναι ξύλινη και μπορεί να τραυματίσει σοβαρά άνθρωπο (κυρίως θραύση οστών, κρανίων κτλ.), αποτελώντας έτσι ένα επιθετικό όπλο στα χέρια του κατόχου της. Συνήθως η σπαθόβεργα έχει σκαλιστό παραδοσιακό διάκοσμο ανάλογα με το πόσο μερακλής είναι ο κάτοχος. Οι σπαθόβεργες που έχουν διασωθεί σήμερα έχουν όλες περίπου το ίδιο μοτίβο στην σχεδίαση ενώ δεν κάνουν όλα τα ξύλα για την κατασκευή της, οι Σφακιανοί επι τουρκοκρατίας  την έφτιαχναν με ξύλο απο πρίνο .
Δεν γνωρίζουμε πότε ξεκίνησε να κατασκευάζεται και να χρησιμοποιείται η  σπαθόβεργα
Δεν γνωρίζουμε εάν στα αρχαία χρόνια χρησιμοποιούνταν τέτοιου είδος όπλο η άλλο παρόμοιο

Το  όπλο χρησιμοποιούνταν από τη Βυζαντινή εποχή μέχρι και την Τουρκοκρατία. Στην Κρήτη ήταν  σε χρήση μέχρι το 1950 , ενώ στη συνέχεια πέρασε ως διακοσμητικό αντικείμενο στα ορεινά χωριά.

OFI HOOLIGANS ON TOUR

ΑΡΚΑΔΙ 1866

Υπάρχουν στιγμές στην ανθρώπινη ιστορία που νομίζεις πως ο χρόνος σταματά. Στιγμές που παρελθόν, παρόν και μέλλον κατά παράξενο τρόπο φαίνονται ενιαία. Μόνο έτσι μπορεί να αισθανθεί κάποιος προσκυνητής της Μονής Αρκαδίου, όταν αντικρίζει το αιματοβαμμένο από το αίμα των πολεμιστών του 1866 τέμπλο του ναού. Σε απόσταση 23 χιλιομέτρων από τη πόλη του Ρεθύμνου, μέσα σε μια απρόσιτη ορεινή περιοχή βρίσκεται το θρυλικό μοναστήρι. Εκεί που στα 1866 γράφτηκε μια από τις πιο ηρωικές σελίδες του Ελληνικού Γένους. Θρύλος και μυστήριο σκεπάζει ολόκληρη την ιστορία του μοναστηριού, ο χρόνος και κτήτορας δεν μπορούν να εξακριβωθούν, χάνονται στα βάθη της βυζαντινής αυτοκρατορίας και του αυτοκράτορα Αρκαδίου, που λέγεται πως θεμελίωσε την μονή. Μα το όνομα «Αρκάδι» ταυτίστηκε με την λέξη ολοκαύτωμα, καθώς κατά έναν συγκλονιστικό τρόπο οι πολεμιστές του προτίμησαν να ανατιναχθούν, από το να παραδοθούν στους Τούρκους, το βροχερό σούρουπο της 9ης Νοεμβρίου 1866. Το κρητικό ζητημα Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου η Κρήτη, δίδεται ως αντάλλαγμα στον Σουλτάνο της Αιγύπτου, από τους Τούρκους οι οποίοι την κατείχαν από το 1669. Το 1840 όμως έπειτα από τον πόλεμο της Αιγύπτου με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Αγγλογάλλοι παραχωρούν και πάλι την Κρήτη στους Τούρκους. Η στιγμή αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της πλέον βίαιης και απεχθούς κατοχής του νησιού. Ήδη απ το 1841 Κρήτες οπλαρχηγοί οργανώνουν επανάσταση με σκοπό να προβάλλουν διεθνώς το Κρητικό ζήτημα, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων έναντι του μουσουλμανικού στοιχείου, καθώς και η γενικότερη τάση αυτονομίας η οποία υπήρχε σε όλα τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έδινε το έναυσμα για την έναρξη ενός ακόμη αγώνα για την ελευθέρια του νησιού. Το νεοσύστατο όμως ελληνικό κράτος, ήταν τραγικά ανήμπορο, όντας υποχείριο των Μεγάλων Δυνάμεων, να αναλάβει μια διεθνή διπλωματική πρωτοβουλία για την ανάδειξη του Κρητικού ζητήματος. Παρά ταύτα πολλοί εύποροι Έλληνες της διασποράς αλλά και του ελληνικού κράτους, χρηματοδοτούσαν και εξόπλιζαν μυστικά τους Κρήτες, ενώ δεκάδες Έλληνες αξιωματικοί συμμετείχαν εθελοντικά στις επαναστατικές ενέργειες. Αν και πλέον η οθωμανική κυριαρχία στο νησί φαινόταν παγιωμένη, τα δεδομένα άλλαξαν άρδην με την εξέλιξη του Κριμαϊκού Πολέμου. Τότε ουσιαστικά ήταν που εδόθη η αφορμή για την έναρξη της μεγάλης κρητικής επανάστασης του 1866, η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα τον σοβαρό κλονισμό της τούρκικης κατοχής, και τελικά την ελευθέρια της Κρήτης το 1913.

Η επανάσταση του 1866
Με την λήξη του Κριμαϊκού Πολέμου (1853-1856), και την σωτηρία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από τις Μεγάλες Δυνάμεις, ο Σουλτάνος αναγκάστηκε με την Συνθήκη των Παρισιών να παραχωρήσει στον χριστιανικό πληθυσμό σημαντικά προνομία. Τα μεταρρυθμιστικά αυτά μέτρα, γνωστά ως Χάτι Χουμαγιούν, αν και πράγματι παρείχαν σημαντικά προνομία, εν τούτοις δεν παρείχαν την ελευθέρια. Και τους αγωνιστές της Κρήτης τους ενδιέφερε μόνο η ελευθέρια και η ένωση με την Ελλάδα. Πέραν αυτού όμως τα αίτια για την Επανάσταση ήταν ακριβώς η μη εφαρμογή στην Κρήτη του Χάτι Χουμαγιούν. Η άρνηση των Τούρκων για την παροχή των προνομιών, καθώς και η επιβολή νέων σκληρών φορών, αλλά και το επαχθές μέτρο της απαγόρευσης της κυκλοφορίας σε πολλές επαρχίες, σε συνδυασμό με την άσβεστη επαναστατική συνείδηση των Κρητών, αποτέλεσαν τα αίτια για την έκρηξη της Επανάστασης. Η αφορμή εδόθη με την ανακοίνωση της επιβολής νέων φόρων στα αγροτικά προϊόντα, γεγονός που είχε γονατίσει οικονομικά τον πληθυσμό του νησιού, αλλά και το λεγόμενο μοναστηριακό ζήτημα. Ο διοικητής του νησιού Ισμαήλ πάσας, αποφάσισε να αφαιρέσει μεγάλο μέρος της περιουσίας των μοναστηριών, τα οποία είχαν ουσιαστικά και μεγάλες γεωργικές εκτάσεις απλών πολιτών για προστασία από την αρπαγή των Τούρκων. Οι Επαναστάτες συντάσσουν αρχικά ένα υπόμνημα προς τον Σουλτάνο που αναφέρουν τις καταπιέσεις του υφίστανται, και την επαναστατική διακήρυξη στις 20 Ιουλίου προς του προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων. Η Επανάσταση εκρήγνυται από το χωριό Ασκύφου Σφακίων, και γρήγορα εξαπλώνεται σε όλες τις περιοχές της δυτικής Κρήτης. Στην ελεύθερη Ελλάδα επικρατεί λαϊκός ενθουσιασμός, αλλά η κυβέρνηση των Αθηνών είναι τραγικά ανήμπορη να συμπαρασταθεί στους υπόδουλους Έλληνες, μιας και ο κίνδυνος των Τούρκων στα σύνορα της Θεσσαλίας είναι πλέον ορατός. Πολλές επιτροπές, όπως η «Κεντρική υπέρ Κρητών επιτροπή» συγκροτούνται στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις με σκοπό την οικονομική ενίσχυση των επαναστατών. Στην Κρήτη όμως η κατάσταση δυσκολεύει. Ο σουλτάνος αναθέτει την καταστολή της επανάστασης στον Αλβανό Μουσταφά Ναϊλή πασά. Οι Έλληνες αν και σημειώνουν σημαντικές νίκες στις μάχες στη θέση Αλιάκες, και στις Βρύσες Κυδωνίας, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους, οι οποίοι υπερτερούν κατά κράτος σε αριθμό και εξοπλισμό. Ο Μουσταφά πασάς σημειώνει συντριπτική νίκη στο χωριό Βαφέ, και καταλαμβάνει ολόκληρη την επαρχία του Αποκόρωνα. Ο Μουσταφά πασάς, εισβάλλει πλέον στο Ρέθυμνο.

Η Μάχη του Αρκαδίου
Έδρα της επαναστατικής επιτροπής ήταν η Μονή Αρκαδίου, όπου ο Γενικός Αρχηγός των επαναστατών συνταγματάρχης(ΠΖ) Πάνος Κορωναίος, εθελοντής πολεμιστής, είχε εγκαταστήσει ως φρούραρχο τον επίσης εθελοντή αξιωματικό Ιωάννη Δημακόπουλο ανθυπολοχαγό (ΠΒ). Οι Τούρκοι εισβάλλουν στον Μυλοπόταμο, και στο μοναστήρι καταφεύγουν πολλοί άμαχοι, γυναίκες και παιδιά για να γλιτώσουν από την εκδικητική θηριωδία των Τούρκων. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Κορωναίος είχε προτείνει να εγκαταλειφθεί η Μονή, λόγω της ανοχύρωτης θέσεώς της, αλλά αυτό ήταν αδύνατον λόγω των αμάχων που είχαν καταφύγει εκεί. Επίσης πρότεινε να κατεδαφιστούν οι στάβλοι και ο νερόμυλος, γιατί θα καταλαμβάνονταν γρήγορα από τους Τούρκους και θα χρησιμοποιούντο ως προμαχώνες. Ο ηγούμενος αρνήθηκε με την δικαιολογία πως δεν απομένει χρόνος, επιλογή η οποία εκ του αποτελέσματος αποδείχτηκε μοιραία λανθασμένη. Μετά από αυτή την εξέλιξη ο Κορωναίος δηλώνει πως αδυνατεί να υπερασπίσει την Μονή και αποχωρεί, αφήνοντας επικεφαλής της Φρουράς τον Δημακόπουλο με την διαταγή «Θέλεις υπερασπισθή το Αρκάδι μέχρι τελευταίας πνοής».
Το ξημέρωμα της Τρίτης 8 Νοεμβρίου, ο Μουσταφά πασάς με ένα πλήθος 23.000 στρατιωτών (ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν 2000 Αλβανοί και περίπου 5000 Τουρκοκρητικοί και Αιγύπτιοι) κυκλώνει το μοναστήρι. Μέσα στο Αρκάδι υπήρχαν 964 ψυχές, 325 άνδρες εκ των οποίων 259 με όπλα. Ο Αιγύπτιος διοικητής Σουλεϊμάν μπέης ζητάει από τον ηγούμενο Γαβριήλ Μαρινάκη να παραδώσει το μοναστήρι, ο ηγούμενος του απαντάει ως αληθινός Έλληνας, με μια μόνο φράση «θα πολεμήσωμεν». Η επίθεση των Τούρκων είναι συνεχής και σφοδρότατη, καθώς επιτίθονταν με 30 μικρά κανόνια κατά του τείχους της Μονής. Η άμυνα των Ελλήνων αγωνιστών είναι ηρωική αλλά η συντριπτική υπεροχή δυνάμεων των Τούρκων δεν τους αφήνει περιθώρια. Η πρώτη ημέρα της πολιορκίας περνάει με τους Έλληνες να έχουν δώσει ένα σκληρό μάθημα στους Τουρκαλβανούς, οι οποίοι όμως έχουν καταλάβει τους στάβλους και τον νερόμυλο της Μονής, έχοντας πλησιάσει πλέον μόλις λίγα μέτρα από το τείχος. Ο Μουσταφά έχοντας σοβαρές απώλειες, και με φήμες να κυκλοφορούν πως έρχονται επαναστάτες από τον Μυλοπόταμο, σκέφτεται να λύσει την πολιορκία και να ανασυντάξει τις δυνάμεις του. Οι Τουρκοκρητικοί όμως οι οποίοι μισούσαν ποιο πολύ και από τους Τούρκους τους Έλληνες αδελφούς τους τον πείθουν να συνεχίσει την πολιορκία.
Τη νύχτα της 8ης προς 9ης Νοεμβρίου τελείται στον ναό της Μονής μια κατανυκτική Θεία Λειτουργία πρωτοστατούντος του ηγουμένου Γαβριήλ. Άπαντες μεταλαμβάνουν των Αχράντων Μυστηρίων και ζητούν συγχώρεση. Ξέρουν πως το τέλος είναι κοντά. Ο Φρούραρχος της Μονής Ανθυπολοχαγός Δημακόπουλος, στέλνει εσπευσμένα μηνύματα για ενίσχυση στον συνταγματάρχη Κορωναίο, που είχε αποχωρήσει από τη Μονή, και στους Κρήτες οπλαρχηγούς της περιοχής. Λόγω της πρωτοφανούς κακοκαιρίας που επικρατούσε εκείνες τις ημέρες στο Ρέθυμνο, η βοήθεια δεν θα φτάσει ποτέ.
Οι υπερασπιστές του Αρκαδίου πολεμούν πλέον χωρίς καμία ελπίδα πέρα από τις δυνάμεις τους και τον Θεό. Οι έφοδοι των Τούρκων όμως και τη δεύτερη μέρα της πολιορκίας συντρίβονται πάνω στα ελληνικά όπλα. Ο Μουσταφά πασάς διατάζει να φέρουν από το Ρέθυμνο δυο μεγάλων διαστάσεων κανόνια, για να ισοπεδώσει το τείχος του Αρκαδίου. Η μάχη συνεχίζεται σκληρότατη μέχρι το απόγευμα. Τότε το δυτικό μέρος του τείχους διαλύεται από τα τουρκικά πυροβόλα και οι βάρβαροι εισβάλουν στον περίβολο του μοναστηριού. Η μάχη γίνεται σώμα με σώμα, και μέσα σε αυτήν την κόλαση ο άμαχοι μεταφέρονται στην αποθήκη πυρομαχικών της Μονής, ένα κελάρι οίνου, που είχε μετατραπεί για τις ανάγκες το αγώνα.

Το ολοκαύτωμα
Το τι επακολούθησε την είσοδο των Τούρκων στο Αρκάδι είναι αδύνατον να περιγραφεί. Οι σφαγές και οι θηριωδίες είναι πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική. Την ώρα που οι τελευταίοι υπερασπιστές του Αρκαδίου έδιναν τον υπέρ πάντων αγώνα, οι γέροντες, οι τραυματισμένοι και τα γυναικόπαιδα είχαν συγκεντρωθεί από τον καπετάνιο Κωστή Γιαμπουδάκη, από το χωριό Άδελε Ρεθύμνου, στην πυριτιδαποθήκη του μοναστηριού. Είχαν αποφασίσει να ανατιναχτούν παρά να παραδοθούν στους Τούρκους. Εκεί γράφτηκε η τελευταία πράξη του Αρκαδικού δράματος. Ο Καπετάν Κωστής αφού έκανε τον σταυρό του, βάζει φωτιά στην πυρίτιδα γράφοντας τον επίλογο στο έπος του Αρκαδίου. Λέγεται πως η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που ακούστηκε ως το Ηράκλειο. Με την έκρηξη οι Τούρκοι όπως αναφέρουν οι πήγες τα χάνουν και για λίγη ώρα στέκονται ακίνητοι. Αμέσως μετά με λύσσα αρχίζουν να σφάζουν όσους ζωντανούς. Ειδικά στην τράπεζα της Μόνης είχαν καταφύγει περίπου 30 πολεμιστές, οχυρωμένοι. Οι Τουρκοκρητικοί τους έσφαξαν όλους, αφού πρώτα τους έπεισαν με δόλο να παραδοθούν. Η τράπεζα πάνω στην οποία μαρτύρησαν οι εθνομάρτυρες αυτοί, υπάρχει ακόμη και σήμερα στον ίδιο ακριβώς χώρο.
Αξίζει να σημειωθεί πως όλες οι ιστορικές πηγές αναφέρουν πως την νύχτα που έπεσε το Αρκάδι παρουσιάσθηκε το φαινόμενο βροχής διαττόντων αστέρων. Η λαϊκή παράδοση του έδωσε την ερμηνεία πως είναι άγγελοι που έπαιρναν τις ψυχές των μαρτύρων. Οι Τούρκοι φοβήθηκαν τόσο πολύ από το φαινόμενο αυτό, που αποφάσισαν να μην γκρεμίσουν το μοναστήρι όπως αρχικά είχαν αποφασίσει. Η θυσία των Κρητών το 1866 είχε σαν αποτέλεσμα να επανέλθει στο διεθνές διπλωματικό προσκήνιο το Κρητικό ζήτημα, ενώ οι φρικαλεότητες των Τούρκων, και το συγκλονιστικό Ολοκαύτωμα συγκλόνισαν τόσο την ελληνική όσο κυρίως τη διεθνή κοινή γνώμη.
Μια παράξενη αίσθηση σε καταλαμβάνει όταν επισκέπτεσαι το μοναστήρι αυτό. Θαρρείς και τα στοιχειά των πολεμιστών του βρίσκονται ακόμη εκεί για να θυμίζουν πως κάποτε οι Έλληνες πολεμούσαν και πέθαιναν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.

Ευάγγελος Χανιώτης

Κρητικοί οι τελευταίοι υπερασπιστές της Κωνσταντινουπόλεως

Υπάρχει στην Μονή Βατοπεδίου στο Αγίο Όρος ένα ολιγοσέλιδο χειρόγραφο του 1460, που συντάχθηκε με βάση τις διηγήσεις του Πέτρου Κάρχα ή Γραμματικού ενός εκ των διασωθέντων Κρητικών απο την Αλωση της Κωνσταντινουπόλεως.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το χειρόγραφο αυτό, το τελευταίο δεκαήμερο του Μάρτη του 1453 χίλιοι πεντακόσιοι Κρήτες εθελοντές ξεκίνησαν με πέντε καράβια και με σκοπό την ενίσχυση της άμυνας της Κωνσταντινούπολης. Αρχηγός τους ήταν ο Μανούσος Καλλικράτης από τα Σφακιά, ιδιοκτήτης των τριών καραβιών και καπετάνιος του ενός. Στα άλλα δύο καράβια του καπετάνιοι ήταν ο Γρηγόρης Βατσιανός Μανάκης από τ' Ασκύφου Σφακίων και ο Πέτρος Κάρχας από την Κυδωνία, γνωστός και με το παρανόμι Γραμματικός. Το τέταρτο καράβι ανήκε στον Ανδρέα Μακρή από το Ρέθυμνο και είχε κυβερνήτη τον ίδιο και στο πέμπτο, ιδιοκτησίας του καπετάν Νικόλα του Στειακού, τη διοίκηση ανέλαβε ο Παυλής Καματερός από την Κίσσαμο. Όταν έφτασαν οι Κρήτες στην Βασιλεύουσα, επάνδρωσαν 3 πύργους , από τους 112 που υπήρχαν συνολικά στα προστατευτικά τείχη της.


Οι Κρήτες αυτοί αντιστάθηκαν μέχρι τέλους στους τρεις πύργους που βρίσκονταν την είσοδο του Κερατίου και παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειές τους, οι Οθωμανοί δεν κατόρθωσαν να εκπορθήσουν τους πύργους ή να κάμψουν την αποφασισμένη αντίσταση των υπερασπιστών.

Οι ανώτεροι αξιωματικοί του σουλτάνου, εντυπωσιασμένοι από την παλικαριά των τελευταίων ζωντανών υπερασπιστών της Πόλης, τους πρότειναν παράδοση υπό τους δικούς τους όρους. Εκείνοι δέχτηκαν να παραδοθούν υπό τον όρο να τους επιτραπεί να φύγουν χωρίς να πειραχτούν, με όλα τους τα υπάρχοντα και άρματα και με τιμή. Οι ηγέτες των Οθωμανών, που εκτίμησαν τη γενναιότητα και που, βεβαίως, δεν ήθελαν να υποστούν δυσανάλογα μεγάλες απώλειες για να ολοκληρώσουν την κατάκτηση της πόλης που ήταν ήδη δική τους, ενώ πιθανόν έκριναν ότι αν χρονοτριβούσαν ακόμη περισσότερο στο σημείο αυτό, δεν θα είχαν το ανάλογο μερίδιο από τη λεηλασία, δέχτηκαν.

Οι επιζήσαντες αυτοί Κρήτες, μπήκαν σε δύο πλοία τους που ήταν αγκυροβολημένα κοντά στα κάστρα και αναχώρησαν για την πατρίδα τους . Στα ταξίδι της επιστροφής ένα απο καραβια ναυάγησε στο Αγιο όρος εξ ου και η υπαρξη του χειρόγραφου.
(φαινεται ότι κάποιος πρόγονος του Μητσοτάκη θα επέβαινε διότι δεν έξηγείται να σωθείς απο την Αλωση της Πόλης και να τρακάρεις στο Αγιο Ορος)

Η ιστορία επιβεβαιώνεται απο τον Γεώργιο Φραντζή στο "Χρονικό της Αλώσεως"

«Όταν μπήκαν οι εχθροί στην Πόλη, έδιωξαν τους Χριστιανούς που είχαν απομείνει στα τείχη με τηλεβόλα, βέλη, ακόντια και πέτρες. Έτσι έγιναν κύριοι ολόκληρης της Κωνσταντινούπολης, εκτός των πύργων του Βασιλείου του Λέοντος και του Αλεξίου, τους οποίους κρατούσαν οι ναύτες από την Κρήτη που πολέμησαν από τις 6 μέχρι τις 8 το απόγευμα και σκότωσαν πολλούς Τούρκους. Βλέποντας το πλήθος των εχθρών που είχαν κυριεύσει την πόλη, δεν ήθελαν να παραδοθούν, αλλά έλεγαν ότι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζήσουν. Κάποιος Τούρκος ειδοποίησε τότε το Σουλτάνο για την ηρωική άμυνά τους κι εκείνος συμφώνησε να τους επιτρέψει να φύγουν με το πλοίο και όλα τα πράγματα που είχαν μαζί τους».,


και απο την ύπαρξη ενός χωριού με το όνομα Καλλικράτης την επαρχία Σφακίων κτισμένο στα 750 μέτρα υψόμετρο και ο επισκέπτης στην είσοδο του χωριού συναντά μια πλάκα που τον πληροφορεί ότι το χωριό χρωστά το όνομα του στο Μανούσο Καλλικράτη αρχηγό του σώματος των Κρητών

Τέλος σύμφωνα με την Κρητική λαϊκή παράδοση στους εορτασμούς της επιστροφής των χορεύτικε για πρώτη φορά ο "ο «συρτός χανιώτικος », ο «βασιλιάς» των κρητικών χορών. 

ΟΦΗ-Βέροια 2-0

 Με τον Μίρνες Σίσιτς να αναλαμβάνει το ρόλο του δημιουργού και να προσφέρει αφειδώς στους συμπαίκτες του την ευκαιρία να χρηστούν σκόρερ, ο ΟΦΗ έφτασε σε μία πολύ μεγάλη νίκη 2-0 απέναντι στη Βέροια για την 10η αγωνιστική της Σούπερ Λίγκας.

Ο Σλοβένος έδωσε τις ασίστ και στα δύο τέρματα της ομάδας μας, οι οποίοι έκαναν το καλύτερο δώρο στο Νίκο Αναστόπουλο, για τους 400 αγώνες του ως προπονητής.

ΟΦΗ (Νίκος Αναστόπουλος): Γουναρίδης, Βερόν, Κουτσιανικούλης, Παπάζογλου, Βάντο, Κουρδάκης, Ζαχαράκης, Λαμπρόπουλος, Ιωαννίδης, Σόουζα, Σίσιτς

«Νότιοι 4» Ποιοι είμαστε:

Ο ιστότοπος «Νότιοι 4» (http://notioi4.blogspot.gr) είναι ένα διαδικτυακό μέσο έκφρασης των εθνικιστών οπαδών της αγαπημένης μας ομάδας, τον ΟΦΗ. Όπως γνωρίζετε οι περισσότεροι, η ομάδα μας διαθέτει ένα δυνατό πυρήνα πατριωτών φιλάθλων που ξεκίνησε να εμφανίζεται στα μέσα της δεκαετίας του 80’ και που συνεχίζει πολύ δυναμικά μέχρι σήμερα, αποτελώντας ένα σημαντικό κομμάτι της θύρας 4. Μέσα από αυτή την σελίδα θα προβάλουμε θέσεις του εθνικισμού, άρθρα και προτάσεις φίλων, νέα της ομάδας μας, δράσεις της κερκίδας μας από εθνικιστές και φυσικά κομμάτια από την ελληνική πολιτική επικαιρότητα που θα κρίνονται σημαντικά να γίνουν θέμα σχολιασμού ή προβολής.

Όσοι επιθυμείτε να έρθετε σε επικοινωνία μαζί μας για οποιονδήποτε λόγο μπορείτε να επικοινωνείτε στο e-mail μας notioi4@hotmail.gr

Η συντακτική ομάδα των «Νοτίων»